- көке
- зат. 1. Әкесінің ағасы немесе інісі. Төр жақтағы төсек – к ө к е с і н і ң төсегі де босап қапты (М. Мағауин, Таңд. шығ., 1, 35). 2. Кей жерде әкесін де «көке» деп атайды. Сөк салынған қалтаның аузы к ө к е с і келгенде шешілетінін қыз онсыз да білетін. Бірақ шешесінің аузынан әкесі туралы естудің жөні бөлек еді (Т.Нұрмағамбетов, Дария., 58).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.